Σήμερα, στη πιο κρίσιμη φάση του αγώνα μας ενάντια στην αντιεκπαιδευτική – αντιπαιδαγωγική αξιολόγηση, με χιλιάδες διώξεις, με ένα νέο πειθαρχικό που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια των συναδέλφων, η ΔΗΣΥ ανέλαβε ρόλο:
Όχι απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Όχι στο πλευρό των διωκόμενων.
Όχι με την αλήθεια για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της αξιολόγησης.
Αντίθετα, μοίρασε διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στην εξουσία, γυρίζοντας την πλάτη στον κλάδο και τους αγώνες του.
Δεν είναι τυχαίο ότι είναι βαθιά απομονωμένοι. Το 95% του κλάδου όλα αυτά τα χρόνια έχει πει ξεκάθαρα ΟΧΙ στα κυβερνητικά σχέδια, γιατί ξέρει ότι αν περάσουν θα αποτελέσουν τάφοπλακα για τα μορφωτικά δικαιώματα και για την ίδια την υπόσταση του δημόσιου σχολείου.
Κι όμως, με θράσος μιλούν για «μονοθεματικούς αγώνες», όταν όλοι βλέπουμε πως:
• Το τελευταίο διάστημα, με τις δυνάμεις της ΑΣΕ στην πρώτη γραμμή, έχουν αναδειχθεί όλα τα μεγάλα ζητήματα: μισθοί, χιλιάδες κενά, συγχωνεύσεις, άδειες ανατροφής, δικαιώματα αναπληρωτών.
• Η ΔΗΣΥ, αντίθετα, ούτε στηρίζει ούτε συμβάλλει σε κανέναν από αυτούς τους αγώνες.
Ποιον κοροϊδεύουν λοιπόν; Τον κλάδο που γνωρίζει πολύ καλά ότι η ΔΗΣΥ σε όλα λέει «ναι», σε όλα βάζει την υπογραφή της, σε όλα ευθυγραμμίζεται με την πολιτική της κυβέρνησης. Είναι ακριβώς αυτή η στάση που τους καθιστά τον πιο «χρήσιμο» σύμμαχο για την εξουσία. Αλήθεια η ηγεσία του ΔΙΚΤΥΟΥ αυτό τη συμμαχία χτίζει και σε αυτή τη γραμμή αποφασίζει να συμπορευτεί; Μάλλον ναι.
Η «πολιτική αλλαγή» που ευαγγελίζονται δεν είναι τίποτα άλλο παρά ανακύκλωση της ίδιας αποτυχημένης συνταγής.
Έχουν πάρει εδώ και καιρό διαζύγιο με τον κλάδο και τους αγώνες του.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ
Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από αυτές τις ηγεσίες!
Η δική μας προοπτική θα κριθεί:
• Στον δρόμο του αγώνα και της ανατροπής.
• Στην οικοδόμηση ενός μαχητικού, διεκδικητικού και αταλάντευτου συνδικαλιστικού κινήματος, που θα παλεύει πραγματικά για τα συμφέροντα των συναδέλφων και τα δικαιώματα του λαού.
Στον δρόμο θα βρεθούμε με όλο και περισσότερους και περισσότερες.
Στον δρόμο θα σπάσουμε την τρομοκρατία, την απογοήτευση και την υποταγή.
Στον δρόμο θα υπερασπιστούμε το σχολείο, τους μαθητές μας, τη δουλειά και τη ζωή μας.